ร้อยยี่สิบห้า

การเดินทางครั้งนี้เต็มไปด้วยความประหม่าและอะดรีนาลีนที่พลุ่งพล่าน หัวใจของฉันเต้นระรัวไปตามทุกไมล์ที่รถเคลื่อนไป เมื่อเราจอดเทียบหน้าคฤหาสน์รูธเมียร์ที่สว่างไสวราวกับหลุดออกมาจากความฝัน ฉันได้ยินเสียงดนตรีดังกระหึ่มแผ่วเบามาจากหลังประตูรั้วขนาดใหญ่

แสงแฟลชจากเหล่าปาปารัสซีสาดส่อง กล้องหลายตัวหันมาทา...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ